Hayat Treninde Yolculuk

Arzu Çetinkaya 5.09.2022 09:33:00
Bismillâhi’r-Rahmâni’r-Rahîm.

1- Vel'asr.

2- İnnel'insâne lefî husr.

3- İllellezîne âmenû ve amilûssâlihâti vetevâ savbilhakkı vetevâ savbissabr.

Asr Suresinin Anlamı, Meali

-Rahmân ve Rahîm olan Allah’ın adıyla.

1- Asr´a yemin olsun ki,

2- insan mutlaka bir ziyandadır.

3- Ancak iman edenler, salih amel (iyi işler) işleyenler, birbirlerine hakkı tavsiye eden ve sabrı tavsiye edenler bunun dışındadır

Binmiş olduğum trenle iş yerime doğru yol alırken pencereden dışarıyı seyrediyorum…
Bir an camın ardında zifiri karanlıktan başka hiçbir şey görünmüyor. 
Tünele girdik ..
Dışardaki karanlık ürkütüyor beni .
"Pencerenin ardı karanlık ama trenin içi aydınlık" diyerek teselli ediyorum kendimi…
Tünelin içinde geçirmiş olduğum beş dakika, bir an beni farklı yerlere alıp götürüyor. 
Bir tren yolculuğunun hayat yolculuğuna ne kadar da benzediğini düşünüyorum.

 Aradaki fark yanlızca ; trende menzile varana kadar gececeğimiz duraklar belli... 
Oysa hayat treninde ,gideceğimiz yerleri bilmeden ilerliyoruz. 

Tren yolculuğunda  tren bazen içimizi karartan tünellerden geçse de , trenden inmiyoruz, tünelin biteceğini  bildiğimiz için ,trenin içindeki aydınlıkla yolculuğumuza devam ediyoruz.

Hayat treninde de önümüze çıkan zorluklar, engeller, sıkıntılar, problemler bizi bazen bir tünelin korktucu zulmetine gark edebiliyor.


Hepimiz farklı koltuklardayız. Kimimiz önde, kimimiz arkada. Kimimiz sağda kimimiz solda. 
Kimimiz birinci sınıf, kimimiz ikinci sınıf reyonda.
Tıpkı gercek hayatta hepimizin farklı konum ve statüslerde olduğu gibi.
Trendeki yolcular hallerinden şikayetci değiller.
Olsalar dahi ,varacakları durağa kadar sabırla bekliyorlar..

 Hiç görmedikleri tanımadıkları bir makiniste güveniyorlar ve hayatlarını ona teslim etmişler..

Ve Herkes biliyor ki, eninde sonunda bitecek bu yolculuk.

Trenin menzile ulaşması için dağlardan,kayalardan, tünellerden geçmesi kaçınılmaz ..
Bazen yanımızdakı yolcunun kötü kokusuna tahammül etmek, bazen de yer olmadığında yolculuğa ayakta devam etmek gerek. 

İşte yaşam da böyle birşey. Trenin içindeki lambanın karanlıkta kalmamızı engellediği gibi, içimizdeki pozitif düşüncelerde ruhumuzun karanlıkta kalmasına engel olur. 
Yolcunun Makiniste olan teslimiyetini biz Allaha karşı uygulamamamız gerekir..

Hayat treninde yolculuk ederken hayata bu bakış açısıyla bakıp, karşılaşacağımız olumsuzlukların menzile ulaşmak için kaçınılmaz olduğunu ve bir gün son bulacağını düşünürsek,başımıza gelecek zorluk ve belalara tahammülümüz daha kolay olacaktır. 
    
Rabbimizin rızasını kazanmak ve bize vaad etmiş olduğu cennete ulaşmak ancak kanaat ve sabırla olur..